İlk formamı almak için sabırsızlanıyordum, çok uzun zamandır para biriktiriyordum, üstelik öyle devasa bir parayada ihtiyaç yoktu forma almak için ama küçük bir çoçugun harçlıklarını biriktirip onunla bir forma alabilmesi için yinede zamana ihtiyaç vardı. Artık okulda cola içmiyordum, cipstende uzak duruyordum en sonunda bayramda gelince el öpmeler faslı ile birlikte paralarıda arttırdık ve vakit gelmişti. Forma almak için en az 100 kez önünden geçip alamadan eve döndüğüm tezgahın önüne gelmiştim. Para vardı bana göre cebimde, herşey yolunda, kaptanın forması süper ambalajında beni bekliyordu .Elime alır almaz hemen ambalajı yırtıp sırtıma geçirecektim ve eve 7 numaralı forma ile dönücektim eve fakat yine sorun çıktı. Evdeki hesap çarşıya uymamıştı ve kaptanın forması benim sorduğum zaman diliminden bu yana yeniden zamlanmıştı.
Filmlerde bazen olurya her yer kararır etraftaki herşey flulaşır yanlız siz kalırsınız geriye işte tam o durumdaydım. Uzun sürüdir parayaı biriktirmiştim ve artık herşey bitti derken kaptan benden birkez daha uzaklaşmıştı. Yine para biriktirmeye başlamalıydım ve forma hayallerimi birkez daha ertelemeliydim. Tam o sırada yanıma yaklaşıp çok mu istiyorsun bu formayı çok mu seviyorsun kaptanı diye sordu pazarcı. Şaşırmıştım böyle bir soru karşısında, mahalle maçlarında attığım her golden sonra onun hareketleri ile sevinen ve hayali seyircilere koşan birine bu soru sorulmamamlıydı. Evet, dedim çok seviyorum onu, kaptan o dedim, onun formasını almayı çok istiyorum elbette dedim. Tamam dedi, cebinde ne kadar paran varsa onu ver, forma senindir dedi. Etrafımda oluşan karanlık bir anda dağılmış, gökkuşağı etrafımı sarmış, pazarcı gözümde bir tanrı mertebesine erişmişti. Formayı aldıktan sonra pazarın ortasında okul elbiselerimi çıkardım ve formayı sırtıma geçirdim. Kaptanın forması sırtımdaydı artık, gollerden sonra beraber koşuyorduk tribünlere ve aynı şekilde seviniyorduk. Bütün dünya benim olmuştu sanki, o forma tozlandı, yıkandı, 10 sene benle gitmediği yer kalmadı ama hiç yırtılmadı, rengi hiç solmadı ve beni hiç yalnız bırakmadı ta ki kaptanın dün resmen ağzından duyduğum cümlelere kadar. Bitmişti, artık kaptan o formayı giymeyecekti, veda ediyordu herkese, futboldan kopmayacağım ve futbol oynamaya devam edeceğim dese de artık o forma dolaba kalktı onun basın toplantısı ile beraber; o Madrid'i bende o formayı bıraktım. Kaptan futbol oynamaya, gollerini atmaya devam edicek ama kaptan benim için dün futbolu bıraktı, artık hafızamda hep o cümle kalıcak;' 'Raul attı 2 oldu, Real Madrid rahatlıyor.''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder